Meraklı Miniğimin Ev Maceraları

Ilk Montessori ile ilgili eğitime katıldığımda T. sanırım 10 aylıktı. KKBÇE'de Hilal Hanım'ın seminemine gitmiş ve resmen Montessori ile tanışmıştım.

Montessori'nin felsefesi 'Help Me To Do It Myself'/ 'Kendi Kendime Yapamama Yardım Et' ile hayatımıza girdi.

Ona hep nasıl yapılacağını ve nasıl güvenli yapılacağını anlattık ve gösterdik. Makasın kesici kısmını ya ayrı bir kapta ya da avucunda taşıması gerektiğini söyledik.  O da anlattıgımız şekilde hep avucunda taşıyor.

Evim içinde bir meraklı minik dolaşmaya başladığında ve biz ona hep yardımcı olmaya çalıştık. Pek çok uzman çocuğun göz göre göre kendini asla tehlikeye atmaz görüşüyle tehlikeli bölgeleri korumaya aldık ve ona anlattık. Akabinde kademeli olarak evi kullanımına açtık. Başlarda tv ünitesi vb. tehlike arz eden bölgelerden uzak tutmak için çocuk çiti kullandık. Çitin kendi alanını hiç kullanmadık parçalı olarak kullandığımızdan salonun büyük kısmı T.'ye aitti.

T. babası ile tamir işlerine başladığında 14-15 aylıktı. Portatif merdivene babasının ardı sıra çıkarken onu engellemek yerine arkasında durduk. 18 aylıkken gerçek çekiç ile çivi çakmaya çalışıyor, rende ile salatalık rendeliyordu. Bunları hep bizim kontrolümüzde ve kendi yaptı. 

Şimdi 28 aylık oğlumla kek ve kurabiye yapmanın keyfine varıyorum. Ben malzemeleri ona veriyorum o ekliyor. Elek ile un eleyip. mikser ile yumurtaları çırpıyor.  Kendini aşan yerlerde 'anneee sen yappp' diye benim yapmamı istiyor. Mesela keki kalıba kendi değilde benim dökmemi istiyor.

Her gün yeni bir heyecan ve yeni meraklarla bize 'günaydın' diyor (:

Sevgiler,

TT